Vermant legt uit waarom hij beloften van Anderlecht, Club en Gent naar W-Beveren haalde: "Sommigen staan misschien verder dan je denkt"

Waasland-Beveren haalde Sven Vermant binnen als vervanger voor de naar Genk vertrokken Philippe Clement. De 44-jarige oefenmeester kreeg bij de Leeuwen voor het eerst een kans op het hoogste niveau.

Een opportuniteit die Vermant dankt aan zijn uitstekende werk met de beloften van Club Brugge. Die gooiden vorig seizoen hoge ogen in de Youth League en de prestigieuze Viareggio Cup. Het is daarom niet verwonderlijk dat W-Beveren deze winter met linksback Daam Foulon (Anderlecht) en middenvelders Niels Verburgh (Club Brugge) en Louis Verstraete (AA Gent) enkele beloften naar de Freethiel haalde.

Vermant weet hoe hij met jongeren die aan het einde van hun jeugdopleiding zitten moet omgaan. Al is het nog wat anders om youngsters voor de leeuwen te gooien in een competitie waar élke wedstrijd punten op het spel staan.

Zijn Clubperiode als voorbeeld

"Op een bepaald moment moet je ze toch durven laten doorstromen om te weten waar ze staan", haalt Sven Vermant aan in Sport/Voetbalmagazine. "Als je ze vertrouwen geeft, zal misschien blijken dat sommigen al verder staan dan je denkt. Mocht ik destijds bij Club nooit de kans gekregen hebben, dan had ik misschien ook nooit de evolutie gemaakt die ik uiteindelijk wel maakte."

‘Mijn voordeel was toen ook dat ik in Brugge in een heel ervaren ploeg terechtkwam en veel van routiniers als Franky Van der Elst, Lorenzo Staelens, René Eijkelkamp, Dirk Medved en Vital Borkelmans leerde."

Jongere spelerskernen

Vermant ziet dat spelerskernen ten opzichte van zijn periode jonger zijn. "Nogal wat jonge spelers zijn tegenwoordig ook ongeduldiger. Soms willen ze te snel de volgende stap zetten, denken ze dat het elders beter is en zijn ze niet altijd bereid om na een tegenslag hard te blijven werken en te vechten voor een plaats. Maar elk heeft zijn verhaal. De ene is ook vroeger klaar dan de andere. Het is voor iedereen apart kijken wat de best mogelijke weg is."

Diederik Geypen