Westerlo-topschutter maakt comeback na vreemde blessure: "Als het een dag later was, kon ik mijn been kwijt zijn"

Jens Naessens kreeg in het 0-0 gelijkspel tegen Oud-Heverlee Leuven nog goed 10 minuten om in te vallen. Een flinke opsteker voor de ex-aanvaller van Zulte Waregem en KV Mechelen, want Naessens sukkelde de afgelopen weken met een vreemde blessure.

In het duel tegen Lommel kreeg Naessens een kniestoot. Er leek weinig aan de hand, maar de Westelse topschutter moest de match tegen KV Mechelen aan zich laten voorbijgaan door de zwelling. Naessens ging uiteindelijk naar spoed en werd daar dringend geopereerd omdat de bloeduitstorting voor een zware druk op zijn spieren zorgde. 

"Het was al even geleden, ja", vertelde Naessens vrijdagavond. "Ik ben blij dat ik terug ben en dat het nog voor de winterstop is. Het doel was om na de winterstop speelklaar te zijn, maar ik heb het vroeger gehaald dan verwacht. Ik ben wel helemaal nog geen 100%, want ik heb amper 3 trainingen in de benen."

Naessens komt dus uit een moelijke periode. "Het was mentaal heel belangrijk om er voor de winterstop terug bij te zijn. Dat doet veel", aldus de aanvaller, die meer dan welkom is door het scoringsprobleem van Westerlo de laatste weken. "Ik ga van mezelf niet zeggen dat ik gemist werd", lacht Naessens, "maar ik hoop gewoon zo snel mogelijk mijn oude niveau te halen en de ploeg te helpen met goals."

"Ik wist niet hoe lang ik zou out zijn door die blessure. Het ging in het begin heel traag vooruit, maar eens je die motivatie hebt, gaat het snel. Het duurde even voor ik mijn been opnieuw kon plooien. Maar elke dag dat ik opstond, werd het 10% beter. Al was het natuurlijk geen leuke periode. Ik kende ook heel veel last aan mijn rug, dus ik heb drie weken afgezien. Maar al bij al ben ik niet zo lang out geweest."

Eén ding is zeker: het had veel erger kunnen aflopen voor Naessens. "Er is geen sprake van spierschade. Mijn bil is uitgekuist en het bloed is weggehaald. Maar als het een dag later was, kon ik mijn been kwijt zijn. Dat was het verhaal. Mijn spier was aan het afsterven, dus ik heb geluk gehad", besluit hij. 

Bart Ver Elst