Chadli legt zelf uit waarom hij voor Anderlecht koos: "Ik wil mezelf iets bewijzen" en "Ik wou voor een topclub spelen"

Nacer Chadli die ook nog eens bij Anderlecht tekende, het viel zaterdag toch even als een bommetje uit de lucht. Maar de contacten met Vincent Kompany waren er al lang. Alleen wou hij de kat even uit de boom kijken.

Kompany liet al een ballonnetje op tijdens de voorbije interlandbreak. "Tijdens de voorbereiding van de matchen tegen Schotland en Kazachstan vroeg Vince me al eens hoe het met mijn situatie bij Monaco zat", vertelde Chadli dinsdag. "Ik heb er toen met hem over gesproken, maar het enige wat ik toen wou doen was met vakantie gaan."

"Daarna ging ik zien hoe het liep bij Monaco", aldus de 30-jarige polyvalente winger. Al snel werd duidelijk dat hij in het Prinsdom niet meer in de plannen voorkwam. "De situatie daar was heel moeilijk. Voor mij was het belangrijk om een heel seizoen te spelen. Toen ik Vincent weer hoorde, is het snel gegaan. Of ik hier had gezeten als Vincent hier geen trainer was? Ik weet het niet, ik denk van niet."

Met zijn naam en status die hij bij Tottenham veroverde, moeten er wel nog andere alternatieven geweest zijn. "Ja, maar ik wou voor een topclub spelen. Ik wil voor de prijzen meedoen. Liever dat dan in een grotere competitie voor een staartploeg te gaan spelen."

"Het zat altijd in mijn plannen om ooit naar België terug te keren, maar het gebeurde eerder dan voorzien. Of ik terugkeerde voor mijn plaats bij de Duivels te houden? Dat heeft ermee te maken, maar ik wil vooral aan mezelf bewijzen dat ik een heel seizoen kan spelen. Mijn vertrouwen weer naar boven halen. Of bij Anderlecht blijven een optie is? Dat zullen we zien aan het einde van het seizoen."

Het was niet de eerste keer dat Anderlecht probeerde. Toen hij nog bij AGOVV speelde, polste Herman Van Holsbeeck ook al eens. "Ja, er was contact, maar toen heb ik gekozen voor Twente, dat toen Champions League speelde. Het was voor mij normaal om in Nederland te blijven, aangezien ik er al een aantal jaar speelde..." En de rest is geschiedenis.

Johan Walckiers