Van spelen op Bayern München naar spelen tegen Sparta Petegem: "Op zo een moment moet je gewoon je verstand op nul zetten en er vol voor gaan"

Cor Gillis is een 31-jarige verdediger die momenteel in tweede amateur speelt bij KVK Ninove. Ooit mocht hij met Anderlecht zijn debuut maken in de Allianz Arena tegen Bayern München. We blikken terug op een rijk gevulde carrière.

Je debuut maken in de UEFA-Cup tegen Bayern München, hoe voelde dat?

"Ik kwam bij Anderlecht in de eerste ploeg terecht en dat was meteen een droom die uitkwam. Ariel Jacobs liet me toen invallen op Bayern München en op dat moment denk je daar helemaal niet over na. Op zo een moment moet je gewoon je verstand op nul zetten en er vol voor gaan. Je beseft niet dat je tegen zo een grote club aan het spelen bent en dat er super veel supporters in het stadion zitten. Iedereen droomt er op voorhand van, maar op dat moment moet je gewoon mee en sta je er allemaal niet bij stil."

Had je na die Europese speelminuten gedacht dat je ook in de competitie meer kansen ging krijgen?

"In het begin was ik al blij dat ik tot de A-kern behoorde. Ik was trots dat ik voor de grootste club van België speelde. Na een tijdje waren er wel wat gekwetsten en dan begint de hoop te groeien dat je je kansen zal krijgen. Daar was ik niet echt kwaad om, ik was vooral heel nederig toen."

"Ik was heel goed bevriend met Silvio Proto in die tijd. Silvio is iemand waar je ook buiten het veld wel eens mee kan lachen. Ook met Mbo Mpenza en Luigi Pieroni had ik een hele goede band."

Na nog een tussenstop bij KV Mechelen ging je drie jaar in tweede klasse voetballen, hoe was die ervaring?

"In de winterstop van 2009 ging ik naar KV Mechelen. Dat deed ik omdat ik geen uitweg meer had bij Anderlecht. Achteraf gezien was het niet de beste keuze om in de winterstop te vertrekken. Ik was nog maar 19 jaar oud en kwam uit een club waar ik altijd gepamperd werd. Bij KV Mechelen was dat compleet het tegenovergestelde en daar was ik niet klaar voor."

"Het seizoen daarop besloot ik dan om naar tweede klasse te gaan. Als ik er nu op terugkijk dan had ik die keuze eigenlijk al eerder moeten maken. Ik heb er goede jaren beleefd, maar eens je in tweede klasse zit is het moeilijk om daar ook nog uit te geraken. Als verdediger val je minder snel op dan een aanvaller bijvoorbeeld. Bij Tubize beleefde ik misschien wel de mooiste tijd uit mijn carrière, zowel op als naast het veld. Ik heb aan die tijd een hoop vrienden overgehouden. Daarna speelde ik nog twee fijne seizoenen bij Dender."

Na twee jaar Dender maak je de overstap naar MVV Maastricht, vanwaar kwam de keuze voor Nederland?

"Als verdediger is dat eigenlijk een logische keuze. Je speelt er tegen heel goede flankspelers en spitsen en je krijgt er meer tijd en ruimte dan in België. De tweede klasse was daar veel professioneler dan hier in België. Er waren veel clubs die een verleden hadden in de Eredivisie en dat merkte je wel."

"Ik merkte wel dat er slechter verdedigd werd in Nederland dan in België. Belgische verdedigers zullen het in Nederland altijd wel goed doen omdat ze hier op een andere manier worden opgeleid. Hier draait het puur om het verdedigen terwijl er in Nederland ook gehamerd wordt op uitvoetballen en crosspasses versturen."

Na een terugkeer naar Dender en een jaartje Heist kom je bij Eendracht Aalst terecht. Werd je dan niet beschouwd als een verrader?

"Ja, dat heb ik wel meegemaakt, maar dat hoort een beetje bij het voetbal denk ik. Aalst was een mooie naam in het Belgische voetbal en dat overtuigde me om de overstap te maken. Ze bleven in tweede klasse dus tekende ik er een contract. Een maand later werd hun licentie niet goedgekeurd en moesten we plots in derde klasse gaan voetballen. Ik wou er ondanks de plotse degradatie toch blijven want ik voelde me er goed."

Met Joren Dom van Beerschot speelde je een hele tijd samen, had je verwacht dat hij nu zou staan waar hij staat?

"We speelden samen bij KV Mechelen en bij Dender. Bij KV Mechelen zaten we een beetje in hetzelfde schuitje. Beiden werden we hard aangepakt door Peter Maes. Hij koos er precies altijd iemand uit om tegen te roepen. Dat was toen moeilijk voor ons om mee om te gaan, ondanks dat Peter Maes een zeer goede trainer is. Joren werd bij Dender door Vital Borkelmans op de rechtsachter gezet. Hij geloofde dat Joren de hele flank kon belopen, en dat is ook wel gebleken. Joren Dom werd altijd wat onderschat in zijn carrière. Ik had het wel verwacht dat als hij zijn kansen ging krijgen dat hij bij elke trainer als een van de eersten op het wedstrijdformulier zouden staan."

Sinds 2018 speel je bij KVK Ninove, bevallen de Ninovieters je een beetje?

"Zeker en vast! Ik heb er al zeer mooie momenten beleefd. We promoveerden al twee seizoenen op rij en nu zitten we in tweede amateur. Je merkt dat de club zeer ambitieus is en zo kunnen we stappen vooruit zetten. Op vlak van professionaliteit is Ninove er de laatste jaren hard op vooruit gegaan. Nu mogen we geen stappen overslaan en stap voor stap kunnen we binnen enkele jaren wel de stap zetten naar eerste amateur."

Als je nu terugblikt op je carrière, wie is dan de beste voetballer waar je ooi samen mee speelde?

"Voor mij is dat Geoffrey Mujangi Bia. We speelden samen in de jeugd van Asse-Zellik en later ook in de jeugd van Anderlecht. Samen vormden we het centrale duo achterin. Geoffrey kon blijven lopen. Zonder moeite liep hij heel het veld over de hele wedstrijd lang."

Jelle Ruts