Aanvallers van Genk maken andermaal het verschil: "Beste aanvalslinie van het land"

John van den Brom heeft eindelijk zijn eerste beker binnen als coach. De Nederlander sprak de pers, nippend van een blikje pils, ontspannen toe. "Ik ben blij voor iedereen: voor de jongens, voor de club, voor de fans... en ook voor mezelf."

Al was de trainer (nog) nuchter genoeg om toe te geven dat KRC Genk in de eerste helft niet zijn ware gelaat toonde. "Ik heb bij de rust gezegd dat de jongens de spanning van zich af moesten laten glijden. Ik vond ons niet goed aan de bal. De tweede helft hebben we dat veel beter gedaan."

"We maken twee goede goals en dan denk je dat het klaar is. Toch werd het weer spannend. Ik ben blij dat de jongens in de slotfase laten zien hebben dat ze vorige week een les hebben geleerd. Ik zag slimmigheidjes, eens gaan liggen. Ach, ik ben superblij. Voor de jongens, voor de club, voor de fans... en ook voor mezelf", lacht de Nederlander.

Andermaal waren het de drie jongens voorin die het verschil maakten. Onuachu zat lang in de tang bij Sissako, maar was met een assist toch weer beslissend. Ito en Bongonda waren de schutters van dienst. "De beste aanvalslinie van het land? Dat was ook voor deze finale het geval. Zij zijn al zo vaak beslissend geweest, geweldig dat de grote spelers ook opstaan in de finale. Bovendien is het hoopgevend dat we ook kunnen winnen als Paul voor een keer niet scoort", besluit John van den Brom.

Dennis Rosiers