Rode Duivels ook niet opgewassen tegen Italië, ondanks goal van De Ketelaere

De Rode Duivels eindigen als vierde en laatste in de finaleronde van de Nations League. En dat hebben ze weer te danken aan te zwak uit de kleedkamer komen. Barella en Berardi scoorden. De Ketelaere bracht nog even hoop, maar de Italianen speelden het uiteraard sluw uit.

We durven zeggen dat beide teams de troostfinale van de Nations League als een oefenmatch hebben opgevat. Italië zette zijn B-team op het veld en bij de Belgen zat De Bruyne op de bank. Hazard en Lukaku waren intussen al in België. Saelemaekers, Vanaken en Batshuayi waren de vervangers. Voor de rest liet Martinez de andere acht van tegen Frankrijk staan.

Italië begon furieus Alderweireld moest Chiesa al snel van een doelpunt houden. Na tien minuten herstelden de Duivels het evenwicht en er kwamen ook wat kansen. Batshuayi miste een goeie voorzet van Carrasco, Saelemaekers trof de lat en Alderweireld kopte in de handen van Donnarumma. Tof begin dat geen verlengstuk kreeg. De wedstrijd kende amper nog hoogtepunten  en 't was een logische 0-0 bij de rust.

Snel 2-0

Maar na de rust stonden de Belgen al snel op achterstand. Tielemans kopte een hoekschop in de voeten van Barella en die liet de kans niet liggen: 1-0. Tielemans was aan het verdrinken op het middenveld en Martinez greep deze keer wel vroeg in. De Ketelaere mocht zijn debuut maken en De Bruyne werd dan toch maar van de bank gehaald. CDK en KDB to the rescue? 

De realiteit was iets minder leuk. Castagne tikte Chiesa aan in de zestien en die ging graag liggen. Penalty en ook Berardi wist Courtois te kloppen vanaf 11 meter. Het liep voor geen meter eigenlijk bij de Rode Duivels. Italië was fysiek en technisch beter. Batshuayi in de spits is een flauw alternatief voor Lukaku. 

Kansen genoeg

Als je geen bal vooraan kwijt kan en hij heeft alleen oog voor de goal, dan ben je er weinig mee. Zeker tegen een topverdediging, want buiten eens een - gelukkig? - schot op de deklat kwam hij amper in het stuk voor. De gevaarlijkste man was Alderweireld, die Donnarumma tot twee keer toe een schot zag pakken. Topsaves trouwens! En Carrasco schoot wild naast bij een unieke kans.

Het mocht weer niet zijn? Of toch wel? KDB lanceerde CDK en die toonde dat hij ijswater in zijn aderen heeft stromen. Oog in oog met Donnarumma speelde hij de bal door zijn benen. Even hoop, maar tegen de sluwe Italianen ben je er weinig mee in minuut 86. Met nog zo weinig tijd op de klok zijn ze meesters in het uitspelen van matchen. Zelfs geen derde plaats. Kan het volgend jaar beter in november?

Manuel Gonzalez