Dennis helemaal ontketend bij Club Brugge, maar houdt wel vier centrumaanvallers op de bank/tribune

Vorige maand vroegen we onszelf af of Club Brugge met een scoringsprobleem kampte. Stellen we dezelfde vraag een maand later, dan is het antwoord resoluut 'nee'. Zeker na de 0-5 en 4-0 in de competitie en twee goals in Bernabéu.

We kunnen ook een andere vraag stellen: kampen de spitsen van Club Brugge met een scoringsprobleem? ’Ja en nee’ is dan het antwoord. Diagne liet zich tijdens zijn invalbeurten tegen Mechelen en Gent opmerken met drie goals. Goed voor zijn vertrouwen, maar de matchen waren toen al wel gespeeld.

Van de pure centrumaanvallers is het David Okereke die de meeste speelminuten krijgt, maar na vier goals in de eerste drie speeldagen is zijn doelpuntenproductie gestokt. Alleen in de beker deed hij de netten nog eens trillen, maar in de 0-5 tegen KVM viel hij op door slechte keuzes en getwijfel in de zone van de waarheid.

Erfenis van Leko

Vossen, Openda en Schrijvers -die ook op de positie van Vanaken kan worden uitgespeeld- moeten het met minder speelminuten doen. Veel spitsen dus, zeker voor een systeem met maar een centrale aanvaller. Een erfenis van het systeem van Leko.

De man die nu het vertrouwen krijgt en ook productief is, is Emmanuel Dennis. Hij werd in eerste instantie door Clement ingezet als winger, maar werd tegen Anderlecht centraal voorin geposteerd. Ook in Madrid kreeg hij de voorkeur op de spitspositie en tegen Gent opnieuw.

De Nigeriaan bedankte voor het vertrouwen en heeft nu een streepje voor op de andere centrumaanvallers. De centrale rol voor Dennis is echter niet nieuw. Onder Leko was speelde hij immers geregeld aan de zijde van Vossen of Wesley. Een tactische meesterzet van Clement moeten we die rolaanpassing dus ook niet noemen

Waar er oorspronkelijk vier spelers voor eenzelfde positie vochten, kijkt dat viertal nu vanop de bank of de tribune toe hoe de man die dit seizoen als winger begon de voorkeur van Clement krijgt op hun plek.

Hannes Van Gael