Een 'enfant terrible' maar geen 'bad boy': één van de beste spelers in de JPL leeft op revanche
Waarnemers vroegen het zich al langer af: wanneer ging Sébastien Pocognoli de afgeschreven Loïc Lapoussin uit de B-kern halen? Gisteren gebeurde het en dat is waarschijnlijk de meest logische beslissing. De linkse winger zal de boodschap nu ook wel begrepen hebben.
Intrinsiek is Lapoussin misschien wel de beste voetballer in de huidige kern van Union. Hij combineert, loopt de flank af, is technisch heel sterk en kan voor gevaar zorgen. Waarom werd hij dan zolang buitenspel gezet? Wel, dat deed hij eigenlijk zelf.
Flierefluiter
Lapoussin is naast het veld een - bij gebrek aan beter woord - 'flierefluiter'. Hij leeft niet voor zijn job, maar amuseert zich graag. Hij dartelde door het leven. Hij drinkt al eens graag een glas en nam het onder Alexander Blessin niet altijd even nauw met de regels. Het werd zo erg dat Blessin hem naar de B-kern stuurde, gesteund door het bestuur. In volle play-offs wou hij enkel professionele attitudes in zijn kleedkamer.
Het liep ook wat de spuigaten uit en Lapoussin diende eigenlijk verkocht te worden. Maar niemand kwam zich aanmelden met een degelijk bod. Intussen speelde hij wel met de beloftenploeg in Eerste Nationale en liet daar de schouders niet zakken.
Hij stak er met kop en schouders bovenuit en leefde op revanchegevoelens. De winger begreep ook wel dat hij het soms te bont had gemaakt door veelvuldig te laat te komen. Maar moesten zijn escapades in rekening gebracht worden als hij er op zondag wel stond?
Lapoussin zal door een vuur gaan voor Pocognoli
Blessin vond dat het de teamgeest beïnvloedde. Pocognoli beseft dat hij hem nodig heeft. Een goeie Lapoussin is immers één van de beste - misschien wel de beste - linkerflankspeler in België. En hij kan aanvallend iets bijbrengen. "Als ik er eerder was geweest, had ik misschien kunnen bemiddelen", sprak Pocognoli gisteren.
Lapoussin was alvast verrast dat zijn ex-ploegmaat hem rehabiliteerde en natuurlijk ook enorm dankbaar. Daar rekent Pocognoli nu ook op: dat hij voor hem door een vuur zal gaan omwille van die nieuwe kans. Lapoussin beseft dat zijn carrière aan een zijden draadje hing.
Pocognoli kreeg van het bestuur wel de boodschap dat het zijn verantwoordelijkheid is. “Met mijn ervaring weet ik hoe ik iemand als hem moet benaderen. Ik geloof niet dat afstand of streng management altijd de oplossing is. Hij wordt nu beoordeeld als alle anderen en moet een voorbeeld zijn voor de jongere spelers.”
Johan Walckiers