Standard-Anderlecht beslist door een goal die de wedstrijd niet verdiende: beauty Hazard na verschrikkelijk uur voetbal

Standard-Anderlecht was een uur lang niet om aan te zien. Een draak van een match. Maar ineens was daar een wondermooie goal van Thorgan Hazard. En die bleek op het einde ook beslissend te zijn. Maar hopelijk moeten we dit soort wedstrijden niet al te veel meer bezichtigen.

Hadden ze een voertuig met rupsbanden op het veld van Standard laten rondrijden? Het zag er zo uit aan de sporen te zien en de bal hobbelde ook navenant. Als je op voorhand weet dat dit een knokmatch ging worden, dan weet je ook dat het goed voetbal gewoon achterwege bleef.

Anderlecht probeerde wel, maar Vazquez zat in de achterzak van Lawrence. Zonder spits die doorweegt, is het moeilijk voetballen. Stroeykens en Hazard probeerden wel, maar werden ver voor de zestien afgestopt. Standard rekende dan weer op de snelle uitbraken en Leko had Camara heel hoog geposteerd om het Sardella moeilijk te maken.

Meer schrik om te incasseren dan moed om te scoren

De eerste kans kwam er na 27 minuten en een hoekschop voor Anderlecht. Augustinsson nam een afvallende bal in één tijd op de slof, maar Bazunu redde. Dat was ook het eerste schot op doel. David Hubert had met Rits en Dedoncker in de ploeg ook wat meer zekerheid ingebouwd, maar voetballend kwam dat het spel natuurlijk ook niet ten goede.

Rits had bijvoorbeeld blijkbaar besloten om elke bal die hij in zijn buurt zag komen blind naar voor te trappen. Geen leuke match om naar te kijken op die manier. Willen maar niet kunnen, langs beide zijden. Twee ploegen die meer schrik hadden om een goal tegen te krijgen dan de moed om er eentje te maken. 

Dramatische Hazard met wondermooie goal

We waren de tweede helft toen Standard zijn eerste kans liet noteren: een kopbal van Zeqiri in de handen van Coosemans. Ja, het was echt zo'n match. Maar ineens vond Standard - en bij uitbreiding heel Sclessin - zijn tweede adem. In een minuut of twee tijd voetbalden ze zomaar twee-drie kansen bij elkaar. Coosemans was echter weer paraat.

Anderlecht leek rijp voor de slacht. Maar dan kreeg de draak van een wedstrijd een doelpunt dat het eigenlijk niet verdiende. Na een aflegger krulde Thorgan Hazard - tot dan echt niet goed - het leer heerlijk mooi in doel. Een treffer die eigenlijk te mooi was voor wat de wedstrijd te bieden had.

Standard moest dus alles uit de kast halen, maar het dubbel gebetonneerde middenveld van Anderlecht hield deze keer wel stand. En daar achter stond ook nog 'no nonsense Simic'. En als dat allemaal faalde, was het weer aan Coosemans met een supersave op een poging van Camara.

Of Anderlecht een verdiende winnaar was, gaan we niet zeggen, zeker niet. Dit was meer één van die matchen die geen winnaar verdiende. Of zo'n goal... In de slotfase kon Angulo na een heel goeie actie van Edozie de 0-2 nog op het bord zetten. 

Johan Walckiers