Een voorbeeld voor veel JPL-clubs? Volgend seizoen mogelijk een club in JPL die steunt op quasi allemaal ex-voetballers, in alle geledingen (vooral van Anderlecht)

RAAL La Louvière staat op het punt om geschiedenis te schrijven. De Henegouwse club, ooit een vaste waarde in eerste klasse, is opnieuw aan een opmerkelijke opmars bezig. En opvallend: die heropstanding wordt gedragen door een indrukwekkend netwerk van oud-voetballers, die de lijnen uitzetten.

Voormalig Rode Duivel Silvio Proto keerde in 2024 terug naar de club waar het voor hem allemaal begon. Niet als doelman deze keer, maar als verantwoordelijke voor de keepersopleiding. Zijn ervaring bij topclubs als Anderlecht en zijn jarenlange internationale carrière maken hem een autoriteit binnen het sportieve huis van vertrouwen.

Aan het hoofd van de sportieve cel staat Nicolas Frutos, de ex-spits van Anderlecht die in 2023 aan boord kwam als technisch directeur. Hij geeft richting aan de langetermijnvisie van de club, zowel voor het eerste elftal als voor de jeugdopleiding. Met zijn mix van passie en professionalisme brengt Frutos een extra dimensie aan het sportieve beleid.

Ook Clément Tainmont, voormalig speler van onder meer Reims en La Louvière zelf, is nauw betrokken bij het dagelijkse werk met de spelersgroep. Hij fungeert als assistent-trainer en kent als geen ander de identiteit van de club. Zijn stijl en inlevingsvermogen zorgen voor de nodige voeling met de kleedkamer.

Daarnaast is ook Mickaël Seoudi, zelf ex-prof, toegevoegd aan de technische staf als T2. Zijn inzicht in het spel en zijn jarenlange ervaring in de lagere divisies maken hem een brugfiguur tussen de hoofdcoach en de spelers. Seoudi staat bekend als een analyticus met oog voor detail.

Maar dé architect achter deze wederopstanding is Salvatore Curaba, een voormalige speler van het oorspronkelijke RAAL én succesvol ondernemer. Hij herlanceerde de club in 2017 en bouwde een uniek project uit waarin participatie, transparantie en lokaal engagement centraal staan. Onder zijn vleugels groeide RAAL uit tot een stabiele en moderne organisatie.

Maar ook Enzo Scifo, die tussen 1973 en 1982 zijn opleiding kreeg bij RAAL vooraleer hij naar Anderlecht trok, is teruggekeerd. Hij neemt er de jeugd onder handen. Een schat aan internationale en nationale ervaring...

De mix van al die voetbalervaring levert een ploeg op die niet alleen tactisch en technisch sterk is, maar ook mentaal weerbaar. Er heerst een cultuur waarin spelers begeleid worden door mensen die zélf op het hoogste niveau hebben gestaan. Geen theorie, maar praktijkkennis vormt de basis van het succes.

Met promotie naar de hoogste klasse in het vizier, lijkt RAAL La Louvière de vruchten te plukken van deze unieke aanpak. De club bewijst dat voetbalervaring geen eindpunt is, maar een fundament kan zijn voor sportieve herrijzenis. Wat opvalt in La Louvière, is dat het voetbalhart er klopt op alle niveaus – van de bestuurskamer tot de bank.

Johan Walckiers