Club Brugge krijgt Union weer niet op de knieën, al had Talbi genoeg kansen: Genk kan zo nog hoop koesteren

Union en Club Brugge hebben er in het Dudenpark nu niet meteen een spetterend schouwspel van gemaakt. Een scoreloos gelijkspel werd het, maar dat had zeker niet gehoeven. Vooral Chemsdine Talbi kreeg genoeg kansen om Club aan de winst te helpen. Genk zag het graag gebeuren.

Een voetbalavond bij een nog stralende zon in het Dudenpark. Da's aangenaam te noemen hoor. En met de beste wil van de wereld: ze konden geen 50 man meer in het Mariënstadion duwen. Zelfs de trappen zaten vol. De Brusselaars roken na drie jaar miserie in de play-offs de titel. 

Reuzenkans Talbi

Maar een gewond dier als Club Brugge valt natuurlijk niet te onderschatten. Blauw-zwart liet direct weten wat hun aanvallende intenties waren. Union moest terug, maar verdedigen doen ze daar natuurlijk met verve. Club had na een kwartier wel op voorsprong moeten staan, maar Talbi liet Machida - Moris was al geklopt - terugkeren om met een meesterlijke hak van de lijn te redden.

Dat had de match een andere wending kunnen geven, maar Club kende daarna veel problemen. Het plan van Nicky Hayen lukte wel, behalve in het laatste derde van het veld. Tzolis en Vanaken stonden eigenlijk achter Jutgla om Talbi en Sabbe ruimte te geven op de flanken.

Tzolis onzichtbaar

Het probleem was dat ze het allemaal niet snel genoeg uitvoerden. Op minder dan 100 procent speel je Union niet uit verband. En er waren er wel een paar die niet helemaal op niveau waren. Tzolis was bijvoorbeeld onzichtbaar en De Cuyper kwam aanvallend veel te weinig in het stuk voor. 

In de tweede helft ongeveer hetzelfde spelbeeld. En opnieuw kreeg Talbi de beste kans, maar opnieuw slaagde hij er ook niet in om te scoren. Wat Club al grote delen van het seizoen parten speelde, steekt opnieuw de kop op: een gebrek aan efficiëntie. Want ook Jutgla kon zich niet doorzetten op de vele voorzetten die er kwamen.

Genk blij met gelijkspel

En tegelijk bleef het opletten, want Union loerde op het minste foutje. Elke tegenaanval was snedig, maar Mechele en Ordonez stonden enorm goed te verdedigen. Een grootse match was het zeker niet. En je zag dat Union vooral niet wou verliezen. Er werd nog wat meer zekerheid dan normaal ingebouwd.

Club probeerde er nog een slotoffensief uit te persen met Vermant en Skoras, maar de onverzettelijkheid van Union is al langer gekend. Er was gewoon geen doorkomen meer aan. Voor Genk, dat volgende week Union treft, het beste scenario. Of hun titeldroom was mogelijk al voorbij. 

Johan Walckiers