Nathan De Cat klopt zichzelf op de borst na eerste goal als "echte van Neerpede": "Ik heb het Anderlecht-DNA"

Op de Bosuil tegen Antwerp maakte hij zijn eerste doelpunt in het paars-wit, en dat op amper 16-jarige leeftijd. Nathan De Cat schreef donderdagmiddag een stukje Anderlecht-geschiedenis. "Het is een moment waar ik en mijn familie enorm trots op zijn", klonk het na afloop bij de nuchtere tiener.

Nuchter, maar nu had hij het toch moeilijk om zijn vreugde te verbergen. “Ik scoor eigenlijk niet zo vaak,” gaf De Cat eerlijk toe. “Maar ik kreeg de bal van Théo en voelde dat ik dichtbij stond. Dus ik dacht: gewoon trappen. En hij ging binnen. Mijn eerste profgoal… het ging allemaal zó snel, ik besefte het nog niet helemaal. Nu begint het pas echt binnen te komen.”

De Cat is sinds de U10 actief bij Anderlecht en noemt zichzelf met enige fierheid ‘een echte van Neerpede’. “Ik ben technisch, dat is mijn basis. Soms lijk ik misschien wat slungelig, maar op dit niveau zijn duels superbelangrijk – en dan maakt leeftijd niks uit. Ik heb het Anderlecht-DNA: altijd vooruit willen spelen.”

De jonge middenvelder heeft duidelijke ambities. “Ik wil zo snel mogelijk basisspeler worden. Liefst al volgend seizoen. En daarna? De titel pakken. Zelfs bij de jeugd heb ik die nooit gewonnen. Door corona zijn er twee seizoenen half weggevallen, en ik ben snel doorgeschoven naar de U23. Daardoor heb ik bij de jeugd eigenlijk weinig echte titelkansen gehad.”

Zijn goal had ook een persoonlijk tintje. “Ik moest meteen aan mijn vriendin denken. Zij speelt ook voetbal, in Dortmund. We lachen vaak over wie het meeste scoort. Voor de match zei ik haar: ‘Ik ga vandaag scoren.’ Dat maakt het extra speciaal.”

Mijn voorbeeld? Frenkie de Jong

Wat hem drijft? “Ik weet dat de club in mij gelooft, maar er zijn hier nog veel andere jongens met talent. Alles valt of staat met de groep. Als de ervaren spelers goed draaien, wordt het voor ons jongeren makkelijker. Mats Rits helpt me veel, en ook Jan Vertonghen geeft goeie raad. Maar het blijft moeilijk om geduldig te blijven. Je wil zó graag spelen.”

Zondag wacht de bekerfinale tegen Club Brugge. “Ik hoop dat ik opnieuw minuten krijg. En dan: die beker pakken. Dat zou echt de kers op de taart zijn.” Zijn voorbeeld? “Frenkie De Jong. We blijven allebei altijd rustig aan de bal en zoeken de oplossing vooruit. Dat wil ik ook blijven doen.”

Johan Walckiers