Eden Hazard maakt met opmerkelijke uitspraken duidelijk hoe hij haaks op het moderne voetbal stond: "Geen barst!"

Voor Eden Hazard draaide voetbal nooit uitsluitend om winnen. In zijn laatste maanden bij Real Madrid voelde hij vooral wat hij kwijt was: zijn fysieke frisheid, zijn explosiviteit, zijn 'oude zelf'.

En als het plezier weg is, dan is ook de echte Hazard weg. “Mezelf elke keer opnieuw een weg terug naar de top knokken, om dan te moeten vaststellen dat ik weer een stukje van de Eden van vroeger was verloren: nee, dat zag ik echt niet meer zitten", vertelt hij openhartig in HUMO over het moment waarop hij wist dat het genoeg was.

Hazard was nooit de man van de norm. “Ik was wel een unieke voetballer, ja", zegt hij met een lachje, al beseft hij meteen dat zo'n uitspraak koppen oplevert. Wat hij ermee bedoelt? Geen arrogantie, maar authenticiteit. “Ik heb altijd m’n eigen stijl gehad, die bij sommigen geweldig goed in de smaak viel, en die door anderen als nonchalant en arrogant werd beschouwd.”

Die stijl had één rode draad: het spelplezier. “Mijn belangrijkste doel is van bij het begin geweest: plezier beleven aan het spelletje, en anderen – medespelers, trainers, supporters… – met dat plezier besmetten.” Voor Hazard was dat de essentie van zijn loopbaan. Het maakte hem minder vatbaar voor de harde cijfers waaraan topsporters vaak worden afgemeten.

Want statistieken deden hem niet veel. “Aantal gescoorde goals, aantal gegeven assists, aantal gewonnen wedstrijden en trofeeën, de voorbije wedstrijd heb je zoveel kilometer gelopen… Oké, dat zal allemaal wel, maar voor mij is dat nooit echt belangrijk geweest.” Wat er wél toe deed? Twee simpele vragen: Heb ik er plezier aan beleefd? Heb ik alles gegeven?

Dat hij intussen toch een indrukwekkend palmares heeft, wuift hij bijna achteloos weg. “Nu je het zegt: ik heb wel véél goals gescoord, hè? (lacht) Maar dat die goed waren voor mijn ‘statistieken’, en bijdroegen aan mijn ‘marktwaarde’? Nee, dat interesseerde me echt geen barst.” Het plezier was de beloning, niet de cijfers.

Hazard was een voetballer die zijn gevoel volgde, geen slaaf van analyses of verwachtingen. Zijn carrière leest als een ode aan het spel om het spel, met alle imperfecties, hoogtes en laagtes. Maar altijd met een glimlach. Altijd met plezier.

Johan Walckiers