Het hallucinante verhaal van Jordan Lukaku in Turkije: "Ze ontkenden alles... Terwijl die man gestorven was"

Jordan Lukaku dacht een frisse start te nemen in Turkije bij Adanaspor, maar belandde in een nachtmerrie. Wat begon als een revalidatieperiode met toestemming van de coach, draaide al snel uit op een persoonlijke hel.

Lukaku liet zijn knie verzorgen in België toen... “Ik kreeg plots een bericht van de club: ‘Als je niet binnen vier dagen terug bent, ontslaan we je voor een grote fout’ – terwijl ze mij al maanden niet hadden betaald", zucht hij in GvA. Bij terugkomst bleek zijn appartement volledig leeggehaald en overgedragen aan... de coach.

Zijn spullen – op wat keukengerei na – waren verdwenen, maar Lukaku weigerde zich te laten wegpesten. Hij sliep op de zetel van een ploegmaat en zette zijn revalidatie voort. Maar ook daar liep het fout. “Ze stuurden me naar een centrum waar alleen stagiairs werkten. Ze mochten me eigenlijk niet behandelen, maar lieten me wél fietsen terwijl ik mijn knie niet kon plooien.” Een schrijnend beeld van hoe een profvoetballer behandeld werd als lastpak.

En dan volgde de klap die niemand zag aankomen. Tijdens een uitwedstrijd tegen Manisa kreeg trainer Sol Bamba, die al vocht tegen kanker, een fatale inzinking. “Hij was mijn vriend", zegt Lukaku met zichtbare emotie. “Hij was bleek en mager geworden, maar bleef ons coachen.” Bamba stortte in elkaar in zijn hotelkamer en overleed diezelfde nacht. Enkele uren ervoor stuurde hij nog een foto in de ploegchat met een duim omhoog.

Wat de pijn voor Lukaku extra bitter maakte: na het overlijden van Bamba beweerde de club dat hij nooit toestemming had gekregen om zich in België te laten opereren. “Ze ontkenden alles. Terwijl de man gestorven was... Dat was voor mij het moment om Turkije definitief achter me te laten.” Lukaku verbrak zijn band met Adanaspor en zweert dat hij er nooit meer een voet binnenzet.

Het is niet de eerste keer dat zijn carrière ontspoorde. Ook bij Ponferradina, in de Spaanse tweede klasse, liep het fout. Daar lag het volgens Jordan aan een trainerswissel. “De nieuwe coach zag het niet in mij zitten en zette me centraal achterin of op zes. Daarna belandde ik op de bank. Ik moest vertrekken.”

Voor de jongste Lukaku blijft het een frustrerend parcours, gekenmerkt door blessures, wanbeleid en menselijke tragedies. Maar hij blijft zich vasthouden aan zijn principes: niet buigen voor onrecht. “Ik heb veel meegemaakt, maar ik laat me niet breken. Er zijn grenzen", besluit hij.

Johan Walckiers