Lukaku heeft veel matchen van zoon bij Anderlecht gezien en onthield boodschap van moeder: "Zij veranderden mijn leven"

Ooit keert hij zelf misschien terug naar Anderlecht. Voorlopig speelt zijn zoontje bij paars-wit en Lukaku heeft best veel matchen van hem gezien in het tussenseizoen. Op zijn 32ste blijft Romelu de boodschap van zijn moeder in zijn gedachten prenten.

Dit komt allemaal aan bod in een interview in La Gazzetto dello Sport. Hij heeft het er eerst over dat Antonio Conte zich in het rijtje met belangrijke trainers in zijn carrière heeft gezet. "Hij is wat Roberto Martinez was bij de Belgische nationale ploeg, Koeman bij Everton en Ariel Jacobs bij Anderlecht. Zij veranderden mijn leven", zegt Lukaku.

Voor de gelegenheid heeft hij eens een tussenseizoen meegemaakt zonder al te veel zorgen over een eventuele transfer. Hoe was dat? "Ik ervaarde meer 'Peace & Love'. Ik concentreerde me op mijn gezin en moest niet wachten op een telefoontje van mijn makelaar. Ik heb veel toernooien gezien van mijn zoon, die bij de jeugd speelt bij Anderlecht."

Lukaku van armoede naar profvoetbal

Romelu heeft vrede met de weg die hij zelf afgelegd heeft, van een jeugd in armoede tot een succesvolle profvoetballer. "Ik ben de man die ik wilde worden. Ik gaf mijn hele familie de kans om naar school en universiteit te gaan. Op de beste momenten van mijn carrière waren ze er altijd in het stadion: mijn moeder, mijn kinderen, mijn broer."

Dat zijn momenten die hij nooit vergeet. "Kijk, op mijn gsm staat mijn moeder die de Scudetto in de lucht steekt. Dat is een revanche. Zelfs als volwassene gaf ze me in moeilijke momenten altijd dat duwtje en zei ze: 'Onthoud waar we vandaan komen'. Ik denk vaak na over alles wat ik heb meegemaakt: het geeft me energie."

Lukaku wil kinderen moeilijke jeugd besparen

Dat is de grote motivatie die Romelu Lukaku ertoe noopt om elke dag opnieuw het beste van zichzelf te geven. "Ik wil niet dat mijn kinderen kunnen herbeleven wat ik heb meegemaakt", verwijst hij nog eens naar zijn eigen jeugd.

Kevin Vanbuggenhout