Het grote enigma van KV Mechelen: "Moest hij dat hebben, zat hij nu bij Napoli"

Lion Lauberbach blijft hét enigma van KV Mechelen. Ook in de wedstrijd tegen Antwerp toonde de Duitse spits opnieuw zijn dubbele gezicht. In het spel maakte hij indruk met zijn kracht, inzet en slimme kaatswerk, maar voor doel bleef hij opnieuw onmondig.

Het is een patroon dat steeds duidelijker wordt in zijn periode bij Malinwa. Analist Patrick Goots vat het treffend samen: “Het is een speler met kwaliteiten, maar Lauberbach is geen spits die in een seizoen twintig doelpunten maakt", zegt hij in GvA. "Hij werkt keihard voor de ploeg en wint veel duels, maar die kans in de 25ste minuut... Met een bal die afgelegd wordt op een paar meter voor doel, moet hij gewoon scoren.”

Ook in een andere fase liet Lauberbach het liggen. Na een indrukwekkende ren waarmee hij zijn snelheid en kracht toonde, koos hij opnieuw de verkeerde optie. “Als spits moest hij voelen dat er nog een verdediger volgde”, zegt Goots. “Hij kon naar binnen komen of terugkappen. Dan had hij misschien een penaltyfout kunnen uitlokken of Foulon in de problemen gebracht.”

Stress, te onstuimig

Volgens Goots ligt het probleem bij Lauberbach niet in zijn fysiek of techniek, maar in de keuzes die hij maakt onder druk. “Eens in de zestien moet alle stress van een spits afvallen. Dat heeft Lauberbach niet. Hij is te onstuimig in de grote rechthoek en neemt daardoor vaak de foute beslissing.”

Toch blijft zijn waarde voor de ploeg groot. Zijn loopvermogen, werklust en aanwezigheid in de duels geven Mechelen vaak de nodige ademruimte en creëren kansen voor zijn ploegmaats. Alleen de killermentaliteit ontbreekt om echt het verschil te maken op het scorebord.

“Mocht hij dat hebben", besluit Goots met een knipoog, “dan zat hij wellicht bij Napoli in plaats van bij Mechelen.” Tot die dag blijft Lauberbach de spits die altijd opvalt, maar te zelden afwerkt.

Johan Walckiers