Vanzeir en KAA Gent: een huwelijk dat sneller kraakt dan verwacht, dit is waarom

Dante Vanzeir werd in januari nog binnengehaald als een transfer van 2,35 miljoen euro, een bedrag dat - door de financiële situatie bij de Buffalo's op dat moment - hoge verwachtingen schiep. Zes maanden later lijkt hij al afgeschreven.

De spits, die eerder al zijn kwaliteiten in België had bewezen, leek de man die de aanval van de Buffalo’s nieuw elan moest geven. Maar amper zes maanden later is de realiteit heel anders: Vanzeir is van mogelijke sleutelspeler tot overbodige pion verworden.

In de tribune

Trainer Ivan Leko speelt hierin een cruciale rol. De Kroaat heeft in zijn systeem een duidelijke voorkeur voor Wilfried Kanga als diepe spits, gesteund door de jonge Hyllarion Goore. Vooral de combinatie tussen Kanga’s fysieke kracht en Goore’s werkkracht overtuigt hem. Vanzeir, een meer klassieke spits, past minder in dat plaatje en wordt daardoor steeds vaker opzijgeschoven.

Het signaal was bijzonder duidelijk toen Leko ervoor koos om tegen Club Brugge met slechts één spits te starten. Kanga kreeg de voorkeur, Goore zat op de bank en Vanzeir belandde zelfs in de tribune. Een harde boodschap: in de huidige hiërarchie is er nauwelijks nog plaats voor de 27-jarige aanvaller.

Goore kan meer opbrengen

Ook sportief-economisch speelt mee dat Gent meer potentieel ziet in Goore. Voor een jongere speler is de kans groter dat hij op termijn een forse transferwaarde oplevert. Vanzeir is ouder en duurder in loon, wat hem minder interessant maakt als investeringsproject. Bij gelijke sportieve prestaties ligt de keuze van Leko en het bestuur dan snel vast.

De zomermercato toonde nog dat er interesse was. Westerlo probeerde Vanzeir op deadline day naar ’t Kuipje te halen, maar de deal sprong af. De financiële kloof bleek te groot en uiteindelijk blokkeerde ook Leko een mogelijke overgang. Voor Vanzeir voelde dat wellicht aan als een tweede afwijzing.

Vier overbodige spelers

Ondertussen voerden Michel Louwagie en Kjeld Fort in opdracht van eigenaar Sam Baro een stevige schoonmaak door in de spelerskern. Heel wat overbodige spelers werden verkocht of verhuurd. Voor spelers die bleven hangen, zoals Bram Lagae, Aimé Omgba, Franck Surdez en ook Vanzeir, dreigt het seizoen een frustrerende lijdensweg te worden.

Vanzeir is dus niet noodzakelijk minder geworden als speler – zijn snelheid en neus voor doelpunten zijn bekend – maar hij past niet in de visie van de huidige trainer en sportieve cel. In het moderne voetbal is dat vaak doorslaggevend: profiel en meerwaarde tellen soms meer dan pure kwaliteiten.

De conclusie is pijnlijk maar duidelijk: wat begon als een ambitieuze toptransfer is na zes maanden al mislukt te noemen. Als Vanzeir tegen januari geen uitweg vindt, dreigt hij nog langer vast te zitten in een rol die hij zelf nooit gewild heeft. Voor zowel speler als club is een oplossing noodzakelijk.

Johan Walckiers