Waarom ze bij Club Brugge een kaarsje doen branden: ze hebben hun aanjager nodig

Joaquin Seys is op zijn twintigste uitgegroeid tot een van de meest besproken namen bij Club Brugge. Niet omdat hij al jarenlang meedraait, wel omdat hij in korte tijd een stempel drukt op het spel van blauw-zwart. Bij Club hopen ze dat hij erbij is tegen Monaco.

Seys combineert een jonge flair met een volwassen leiderschap dat je zelden ziet op die leeftijd. Zijn speltype is er een van intensiteit. Seys brengt drive, agressie en een constante alertheid die Club Brugge vaak nodig heeft in de grote matchen. Het is niet overdreven te stellen dat zijn aanwezigheid het hele elftal scherper maakt. Spelers kijken naar hem, ook al is hij officieel niet de kapitein.

Tegenstanders ondervinden dat zijn mix van fysieke kracht en loopvermogen een wapen is dat een wedstrijd kan doen kantelen. Hij heeft het vermogen om een flank volledig dicht te timmeren én tegelijk aanvallend gevaar te creëren. In moderne Europese duels, waarin omschakeling en pressing beslissend zijn, is dat goud waard.

Seys is een toekomstig kapitein van Club Brugge

Zijn leiderschap valt op omdat het niet verbaal maar praktisch is. Hij is geen roeper, geen man van grote woorden. Hij laat zijn daden spreken: tackles, loopacties, pressing. Dat werkt aanstekelijk op ploegmaats, die zich spiegelen aan zijn energie. Voor een jonge speler is dat uitzonderlijk.

Net daarom wordt zijn afwezigheid altijd gevoeld. Club kan Seys niet zomaar vervangen, hoe degelijk de doublures ook zijn. Het verschil zit in de intensiteit: met Seys speelt de ploeg met meer vuur en overtuiging. Zonder hem mist er een stukje geloof.

Of hij straks klaar is voor de Champions League-wedstrijden maakt dus veel uit. Niet alleen sportief, maar ook mentaal. Seys is een symbool van de nieuwe generatie bij Club Brugge: hongerig, gedreven en niet tevreden met middelmaat. Dat maakt hem, op zijn twintigste, al een sleutelspeler in Europa.

Johan Walckiers