Pär Zetterberg zegt wat Anderlecht nu echt nodig heeft om progressie te maken

Volgens Pär Zetterberg moet RSC Anderlecht inzetten op continuïteit en clubidentiteit om opnieuw vooruitgang te boeken. De voormalige speler en assistent ziet een duidelijke rol weggelegd voor Michael Verschueren en wijst op lessen uit het verleden.

Terugkeer van Verschueren als signaal

In 2018 keerde Zetterberg terug naar Anderlecht op vraag van Michael Verschueren. Hij werd toen aangesteld als assistent, al was zijn functie eerder symbolisch. “Hij hamerde toen ook al op trots en clubliefde. Op papier is zijn rol ceremonieel, maar Michael zal zich toch laten gelden. Daarvan ben ik overtuigd”, stelt Zetterberg in Het Laatste Nieuws.

De benoeming van Verschueren wordt door Zetterberg gezien als een teken dat eigenaar Marc Coucke bereid is te leren uit eerdere fouten. Hij wijst erop dat de club in de afgelopen jaren vaker te maken kreeg met tegenslagen dan met successen. “Er waren meer dalen dan pieken. Men begrijpt nu dat er geluisterd moet worden naar mensen die de club écht kennen.”

Meerjarenplan en jeugdwerking als fundament

Zetterberg pleit voor een duidelijke langetermijnstrategie. Volgens hem is het niet langer haalbaar om op elke positie een topspeler aan te trekken. Hij stelt dat Anderlecht moet kiezen voor een vaste speelstijl en daarbij inzetten op eigen jeugd. “De club heeft een meerjarenvisie nodig met een vaste speelstijl. Anderlecht kan niet langer op elke positie de beste speler kopen.”

Het aanvullen van enkele sleutelposities met externe profielen blijft volgens hem noodzakelijk, maar de kern moet gevormd worden door spelers die binnen de club zijn opgeleid. “Het moet enkele topprofielen aanvullen met zelf opgeleide en gevormde spelers”, klinkt het.

Zetterberg erkent dat de huidige koers een stap in de goede richting is, maar waarschuwt dat het proces tijd zal vergen. “Dit is een goed begin, maar er ligt veel werk op de plank voor Verschueren en zijn team.” Hij benadrukt dat de clubleiding de ingeslagen weg moet blijven volgen.

Bjorn Vandenabeele