Hein Vanhaezebrouck spreekt klare taal over de toekomst van Jelle Vossen

Zulte Waregem staat na dertien speeldagen verrassend in de top zes van het klassement. Hein Vanhaezebrouck wijst op de cijfers en de tactische keuzes die deze positie verklaren. De rol van Jelle Vossen komt daarbij expliciet aan bod.

Statistische overprestatie en tactische evolutie

Volgens Vanhaezebrouck is de huidige ranking van Zulte Waregem niet in lijn met de onderliggende cijfers. “Zulte Waregem is ferm aan het ‘overperformen’”, vertelt hij in Het Nieuwsblad. De ploeg scoort meer dan verwacht en incasseert minder dan de statistieken voorspellen. De data tonen aan dat het team op basis van kansen en schoten lager zou moeten staan.

De analist benadrukt dat dit een verdienste is van spelers en staf. Zulte Waregem begon het seizoen in een 4-3-3-formatie, schakelde over naar een vijfmansverdediging, maar keerde na de overwinning tegen Charleroi terug naar vier achterin. Die structuur lijkt beter te passen. Het team speelt in twee blokken: vijf controlerende spelers en vier aanvallende, met Claes als verbindingsfiguur.

De backs blijven in de eerste fase achterin en nemen zelden deel aan aanvallende acties. “Daar doet Sven Vandenbroeck niet aan” stelt Vanhaezebrouck over het gebruik van inverted full backs. Overlaps zijn zeldzaam en opbouw van achteruit is geen prioriteit. Bij druk speelt Gabriël de bal lang.

Ementa als sleutelspits, Vossen op de bank

Voorin beschikt Zulte Waregem met Ementa over een fysiek sterke spits van 2,02 meter. Zijn positie en balbehandeling zorgen voor gevaar in de omschakeling. “Hij heeft een goede kijk om de vrije man te vinden”, zegt Vanhaezebrouck. Zijn aanwezigheid biedt een tactisch voordeel dat niet elke ploeg heeft.

Aan het begin van het seizoen stond Jelle Vossen nog in de basis. Sinds Ementa die rol overnam, is het offensieve rendement gestegen. “Alle respect voor Jelle Vossen, maar in het professioneel voetbal is geen plaats voor nostalgie”, gaat Vanhaezebrouck verder. Toch sluit hij niet uit dat Vossen via invalbeurten nog een rol kan spelen.

Bjorn Vandenabeele