Lorenzo Staelens doet decennia later een bekentenis: "Ik was als kind eigenlijk fan van Anderlecht"

Lorenzo Staelens, jarenlang een icoon bij Club Brugge, maakte de heel gevoelige transfer van blauw-zwart naar paars-wit. Hij heeft nu bekend dat hij in zijn jeugdjaren eigenlijk een zwak had voor Anderlecht. 

“Een buurman nam me vroeger vaak mee naar het Vanden Stockstadion", vertelt Staelens in Het Nieuwsblad. “We zaten dicht bij de O-side, al was ik geen echte Ultra. Via Georges Heylens kreeg die buur zelfs een truitje van mijn idool Robbie Rensenbrink. Dat ligt hier nog altijd op zolder. En ja, ik was er ook bij toen Anderlecht in 1983 de Europese finale tegen Benfica speelde.”

Breuk over nieuw contract

Toch was het bij Club Brugge dat de carrière van Staelens écht van start ging. Georges Leekens haalde hem op zijn 25ste weg bij KV Kortrijk, en in Brugge groeide Staelens uit tot één van de sleutelfiguren van blauw-zwart. Vier landstitels en 70 interlands later was zijn status als clubicoon onbetwistbaar.

Tot het in 1998 tot een breuk kwam. Hij wilde een nieuw contract voor drie jaar, maar Club bood er maar twee aan.  “Mijn makelaar ging op zoek naar iets anders. Turkije, Engeland… maar plots was daar Anderlecht. Toen heb ik meteen gezegd: ‘Ga ervoor.’ In het kantoor van Michel Verschueren kreeg ik dat driejarig contract. Ik weet nog dat Constant Vanden Stock niet geloofde dat ik echt ja had gezegd. Dat was een bijzonder moment.”

Keuze voor Anderlecht nooit beklaagd

Zijn keuze bleef niet zonder gevolgen. Omdat de transfer in februari rond was, moest Staelens het seizoen nog uitdoen bij Club Brugge. “Dat voelde aan als een brandend huis", geeft hij toe. “Ik wilde eerlijk zijn en de fans inlichten, maar dat werd me niet in dank afgenomen. De dag erna stonden er dertig à veertig skinheads met een spandoek ‘Lorre Lafaard’ op training. Mijn ploegmaats hebben me letterlijk moeten beschermen om veilig het veld af te geraken.”

De bedreigingen gingen nog een tijd door. “Ze zeiden dat ze mijn auto gingen vernielen, dus reed ik de rest van het seizoen mee met Franky Van der Elst. Eén keer na een zege in Beveren kon ik niet eens de parking op, zo vijandig was de sfeer. Ik ben toen met de clubdokter vertrokken. Tegen Anderlecht deed ik later alsof ik geblesseerd was."

Bij zijn debuut in het paars-wit werd Staelens daarentegen wél warm onthaald. “De Anderlecht-supporters hebben me meteen omarmd", zegt hij. “Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze."

Manuel Gonzalez