Trieste dag: Zinho Vanheusden kondigt afscheid van het voetbal aan met emotionele boodschap
Foto: © photonews
Zinho Vanheusden beëindigt zijn carrière op 26-jarige leeftijd. Na een derde kruisbandblessure kiest de voormalige Rode Duivel ervoor om te stoppen. "Met verdriet, maar vooral met trots kijk ik terug", schrijft hij op Instagram.
Vandaag neem ik een beslissing waarvan ik nooit dacht dat ik ze op deze leeftijd zou moeten nemen. Na 22 jaar voetbal — van mijn vierde tot nu — stopt mijn leven als profvoetballer.
Voetbal heeft mij gemaakt tot wie ik vandaag ben. Het gaf me een leven waar ik als kind niet eens van durfde dromen. Van jarenlang als kind met mijn papa op Sclessin supporteren voor mijn favoriete club, om er dan zelf honderd wedstrijden voor te spelen, om te scoren voor de Ultras en zelfs de eer krijgen om hier kapitein te zijn. Daar stopte het niet... Ik kreeg de kans om mijn debuut te maken bij de nationale ploeg en om te spelen in de Serie A. Allemaal dingen die onwerkelijk leken toen ik begon.
Naast al dat moois, waren de laatste jaren zwaar. Veel zwaarder dan ik ooit liet blijken. Blessures, operaties, injecties, medicatie… Ik heb telkens alles gegeven om terug te keren, maar elke keer werd het moeilijker. Ik zocht constant naar mijn niveau, speelde te vaak door pijn en leefde na elke training of wedstrijd in onzekerheid over hoe mijn lichaam de volgende dag zou reageren. Ik bleef vechten om de speler te zijn die ik wilde zijn, maar telkens kwam er een nieuw gevecht.
Vanheusden stopt voordat hij nooit meer kan stappen zonder pijn
In mijn hart zal ik altijd voetballer willen blijven, maar mijn lichaam zegt al een tijdje dat het genoeg is geweest. En daarom neem ik — uit respect voor mezelf, voor mijn gezondheid en voor mijn verantwoordelijkheid als vader — deze beslissing. Hoe onwerkelijk het ook voelt als ik dit schrijf. Maar ik wil in mijn leven nog zonder pijn kunnen stappen, kunnen spelen met mijn zoon en genieten van het leven met mijn familie… Ik weet niet hoe het zal zijn om zonder voetbal op te staan, maar dat ga ik nu ontdekken.
Aan alle clubs, coaches en mensen die altijd in mij geloofd hebben. Aan al mijn ploegmaats en vrienden die ik in het voetbal gemaakt heb. Aan alle kinesisten en dokters die me door alles hebben geholpen. Aan journalisten, analisten en iedereen rondom het voetbal. Aan mijn familie, mijn vrouw en mijn zoon, Aan iedereen die mij onvoorwaardelijk zijn blijven steunen — in goede en in moeilijke momenten. Zonder jullie was me dit nooit gelukt. En aan alle supporters die mij door de jaren heen hebben aangemoedigd: jullie warmte vergeet ik nooit.
Voor de supporters van Standard wil ik nog iets extra zeggen: bedankt voor de manier waarop jullie mij in jullie hart hebben gesloten. Ik heb me altijd een deel van jullie gevoeld en mijn rood hart zit voor altijd vol met liefde voor Standard. Ook al had ik heel graag nog voor jullie gestaan, zie ik jullie zeker nog terug op de tribune om samen te supporteren.
Voetbal stopt voor mij als speler, maar zal altijd blijven voortleven in mijn hart. Het blijft voor altijd een deel van wie ik ben en zal worden.
Dank jullie wel voor deze 22 jaar. Met verdriet, maar vooral met veel trots, kijk ik terug op wat ik heb mogen beleven. Met heel mijn hart, Zinho Vanheusden
Johan Walckiers
