Anderlecht heeft werk met mentaal fragiele speler: toch wou Besnik Hasi hem er absoluut bij

Anderlecht kreeg zondag een onverwachte held te zien. Ibrahim Kanaté maakte - vreemd genoeg met het hoofd - de winnende goal tegen La Louvière. Nochtans, veel fans hadden alweer kritiek op de wissels van Besnik Hasi. En vooral op die van Kanaté.

Ergens valt het wel te begrijpen, want Kanaté heeft nog niet al te veel laten zien in de speeltijd die hij al gekregen heeft. Het was dan ook niet de bedoeling dat Kanaté al bij de A-ploeg zou zitten dit seizoen. Of er slechts sporadisch eens van zou mogen proeven. Hij was bedoeld om te rijpen bij de Futures. 

Hasi zocht explosiviteit op de flank

Maar... Besnik Hasi had andere plannen. Voor de paars-witte trainer is Kanaté het prototype van de flankaanvaller waar zijn spelmodel op gebouwd is. Net als Nilson Angulo brengt hij pure diepgang, verticale drang en explosiviteit over de eerste meters. Precies de kwaliteiten die cruciaal zijn in het huidige RSCA-systeem. Buiten ook nog Ilay Camara zijn die profielen schaars bij paars-wit.

Hasi hanteert een onverbiddelijke visie: het spel moet vooruit, meteen, zonder oeverloos rondtikken in de achterhoede. Elke keer dat zijn ploeg de veilige terugpas verkiest, ontploft hij letterlijk aan de zijlijn. De Kosovaar verlangt flanken die acties maken, duels aangaan en diep lopen wanneer de rest van het team hoger opschuift.

Daarom zit Kanaté nu al bij de A-ploeg, ook al is hij volgens het clubkader nog niet volledig klaar. Zijn profiel is te schaars binnen de selectie. Anderlecht heeft simpelweg te weinig spelers die op die eerste vijftien meter zo explosief zijn. In een elftal dat onder Hasi draait rond snelheid en directe dreiging, is dat een doorslaggevend argument om hem versneld te integreren.

Mentaal zat Kanaté diep na zijn twee rode kaarten

Dat proces verloopt echter niet vanzelf. Kanaté ging mentaal door een diepe periode na zijn rode kaart tegen Häcken en zijn tweede uitsluiting tegen Club NXT. Hij voelde zich schuldig, viel terug in de hiërarchie en verloor vertrouwen. De club moest hem actief begeleiden om uit die put te komen. Zijn winnende doelpunt in La Louvière voelde daardoor niet alleen sportief belangrijk, maar bijna therapeutisch.

Binnen de club krijgt hij intensieve begeleiding. Hasi speelt daarbij een bijna vaderlijke rol, net als bij Angulo. Hij geeft hem vertrouwen met selecties, invalbeurten en directe steun op moeilijke momenten. Zijn omhelzing na het doelpunt was veelzeggend: een coach die beseft dat hij een fragiele maar unieke speler onder zijn hoede heeft.

Voor Anderlecht is Kanaté meer dan een jong talent: hij is een strategisch puzzelstuk in een ploeg die onder Hasi moet leven van verticaliteit, intensiteit en directe dreiging. Zijn opmars toont ook de bredere richting van het clubbeleid: scouten van ruwe, snelle profielen die in dit spelsysteem kunnen ontploffen. Kanaté is een vroeg voorbeeld van dat traject, en als zijn mentale curve mee stijgt, kan hij nog dit seizoen een beslissende rol spelen.

Johan Walckiers