De wilde droom van Anderlecht die broodnodig is: "Het Lotto Park ademt geschiedenis, maar ook beperking"

Een club is meer dan zijn spelers, meer dan zijn palmares, zelfs meer dan zijn supporters. Een club leeft in baksteen en beton, in trappen en tribunes, in het ritueel van de thuismatch. En toch speelt RSC Anderlecht — de recordkampioen van België — al decennia lang in een huis dat niet meegroeit.

Het Lotto Park ademt geschiedenis, maar het ademt ook beperking. En dus blijft de droom van een nieuw stadion levend, zij het opnieuw ver weg. Op de Fan Council van 5 juni bevestigde de club dat het stadiondossier dit keer “zeer concreet” is.

Cora-site

In de coulissen klinkt hernieuwde hoop: de vrijgekomen Cora-site, strategisch gelegen in de Brusselse rand, biedt een kans die eerder al in overweging werd genomen. Die locatie — vlakbij de Ring, vlot bereikbaar, en groot genoeg voor ambitie — staat sinds kort weer bovenaan de lijst. “Een erg interessante locatie", klinkt het bij paars-wit, “waar we al jaren mee bezig zijn en die nu in een stroomversnelling is gekomen.”

Wie de club van dichtbij volgt, weet echter dat dit dossier al meer dan tien jaar laveert tussen droom en frustratie. Het saga rond het Eurostadion op Parking C van de Heizel liep uit op een mislukking. De uitbreiding van het huidige Lotto Park werd al vaker juridisch en ruimtelijk als onhaalbaar bestempeld.

En ook de Brusselse politiek, waar belangen en bevoegdheden elkaar kruisen als op een slecht aangelegde rotonde, helpt zelden mee om grote infrastructuurprojecten op de rails te krijgen.

Toch is het verlangen reëel, en noodzakelijk. Anderlecht wil weer meedoen op Europees niveau, en in het moderne voetbal is een performant stadion geen luxe meer, maar randvoorwaarde. Commerciële exploitatie, hospitality, publiekscapaciteit — het zijn evenzeer wapens in de strijd om relevantie als een goede nummer tien. 

Verre droom

Het blijft wel een moeilijk verhaal. De club kijkt naar meerdere locaties, maar voorlopig zijn er geen bouwaanvragen, geen maquettes, geen tijdslijnen. Wat er wel is: intentie, een opportuniteit op de Cora-site, en het besef dat het nu of nooit kan worden. Want veel kansen om dit dossier nog eens nieuw leven in te blazen, zullen er niet meer komen.

Voorlopig blijft Anderlecht dus het grote huis zonder groeiruimte. De ziel van paars-wit is nog altijd aanwezig in de wijk rond het Astridpark, maar de toekomst vraagt meer. De club wil verder kijken dan nostalgie, het wil bouwen. Maar dat is in Brussel, zoals steeds, eenvoudiger gezegd dan gedaan.

Johan Walckiers