Zoveel potentieel dat niet waargemaakt wordt: JPL-club moet volgend seizoen eindelijk uit de anonimiteit treden

De gemiddelde supporter zal zich moeilijk kunnen herinneren wanneer OH Leuven voor het laatst écht indruk maakte in de Jupiler Pro League. De club uit het hart van Vlaams-Brabant heeft de voorbije seizoenen zelden het niveau gehaald dat haar infrastructuur, achterban en investeringen suggereren.

En toch schuilt er, diep onder de oppervlakte van de gemiste play-offs en de wisselvallige coaches, een club met heel veel potentieel. OHL, ondersteund door de financiële slagkracht van het Thaise King Power, beschikt over een moderne omkadering: een vernieuwd stadion, een solide jeugdwerking en internationale connecties die voor veel clubs in de kelder van de competitie een utopie blijven.

Een plan nodig dat langer meegaat dan zes speeldagen

Maar de vertaalslag naar het veld — naar de resultaten, de identiteit, de stand — is systematisch achtergebleven. De club is te vaak grijs geweest, te vaak een figurant in het toneelstuk van de Belgische competitie, waar het net de rol van karakteracteur had kunnen opnemen.

Het voorbije seizoen is daar een zoveelste voorbeeld van. In plaats van een dappere uitdager van het subtopmidden, leek OHL zich te schikken in een niemandsland tussen veilige anonimiteit en de dreiging van degradatie. Dat was niet het gevolg van een gebrek aan kwaliteit. Er zijn sterke spelers. Wat ontbreekt, is een collectieve ziel, een plan dat langer meegaat dan zes speeldagen.

Er waren momenten van hoop. Denk aan de thuiswedstrijden waarin het tempo werd opgedreven, de combinaties vlot verliepen en het publiek — in Leuven altijd gul als het enthousiasme oprecht is — opnieuw rechtveerde. Maar even vaak ging het mis. Een gebrek aan stabiliteit op het middenveld, een coachwissel te laat of te vroeg, en een defensie die zelden de rust uitstraalde van een ploeg die wist waar ze naartoe wilde.

OHL heeft eindelijk die spits nodig die er 15 kan maken

Toch moeten we OHL niet te snel afschrijven. De fundering ligt er. Met een juiste sportieve leiding, die durft te kiezen voor een duidelijke stijl, met een gerichte rekrutering, kan deze club wél aansluiting vinden met het niveau waarop ze mikt. 

De eerste opdracht: een coach vinden die durft, met een duidelijk plan en innovatieve ideeën. En koppel daar meteen maar een opdracht voor de sportief directeur aan: na jaren sukkelen moet de eerste prioriteit een spits zijn die er potentieel 15 in het mandje legt per seizoen. Als je topschutter Siebe Schrijvers heet en er 8 gemaakt heeft, weet je dat er vooraan iets scheelt.

De komende zomermercato wordt cruciaal. Niet voor de naam die op het trainerstruitje komt, maar voor het verhaal dat verteld zal worden. Leuven heeft alles in huis om een structureel stabiele eersteklasser te zijn met ambitie. Het is tijd dat ze zichzelf daarvan overtuigen.

Johan Walckiers