Dennis Praet beseft dat hij de verwachtingen nog niet inloste, maar maakt belofte voor dit seizoen

Dennis Praet begint aan zijn tweede seizoen op de Bosuil met een duidelijk doel: beter presteren dan vorig jaar. Zijn eerste jaar bij Antwerp verliep immers stroef.

Praet kreeg ook veel kritiek, maar begrijpt dat wel. “Het was te weinig”, geeft hij eerlijk toe in GvA. “Ik heb dertig matchen gespeeld, maar hoeveel daarvan waren echt op niveau? Een stuk of tien, misschien.”

De verwachtingen waren dan ook torenhoog. Praet kwam als ex-Gouden Schoen en gewezen Rode Duivel naar Antwerpen, met een indrukwekkend palmares in België en het buitenland. “In eerste instantie vond ík dat ik een patron moest zijn in deze competitie. Dat viel tegen.” Het gebrek aan voorbereiding na zijn vertrek bij Leicester en enkele vervelende blessures gooiden roet in het eten. “Die kleine kwetsuren, telkens weer, dat brak mijn ritme volledig.”

Toch wil de middenvelder zich niet verschuilen. “Ik ben zelfkritisch genoeg om te beseffen dat het niet goed genoeg was. De kritiek van buitenaf begrijp ik. Maar ik raakte ook mentaal gefrustreerd, kwam in een gevecht met mezelf terecht. Ik was te onrustig op het veld, maakte verkeerde keuzes.” Pas in de play-offs kon hij eindelijk een reeks neerzetten waarin hij vertrouwen herwon.

De perceptie dat Praet ‘over zijn hoogtepunt’ is, snapt hij. “Bij Leicester speelde ik de laatste jaren ook niet veel. En ja, ik heb wat blessures gehad. Maar ik ben níét versleten. Sinds mijn zeventiende speel ik profvoetbal, dat laat sporen na. Maar ingrijpende blessures? Die heb ik nooit gehad. Ik voel me fit, al duurt recupereren na een match iets langer.”

Het geloof in zichzelf is er in elk geval nog. “Als ik week na week kan spelen, zal ik zeker impact hebben.” Antwerp hoopt alvast dat de Praet van 2024-2025 de leider wordt die vorig seizoen ontbrak. De club wil verjongen, maar blijft ook rekenen op ervaren krachten.

Johan Walckiers