Union-speler over zijn verleden bij OH Leuven en Standard: "Er weggestuurd worden beste dat me kon overkomen"

Hij is nog maar pas aangekomen bij Union Saint-Gilloise deze zomer. Nu heeft Louis Patris gepraat over zijn nog jonge carrière. De 24-jarige speler blikte onder andere terug op zijn tijd bij Standard, waar hij geen lang leven beschoren was.

De in Gembloux geboren speler werd wel degelijk (deels) opgeleid aan de oevers van de Maas. Van 2010 tot 2015 speelde hij in de Académie van Standard Luik voordat hij naar de jeugdopleiding van OH Leuven ging.

Mooie tijd op internaat in Luik voor Louis Patris

Een deel van zijn leven waar hij met plezier aan terugdenkt: "Het was een mooie tijd. Ik zat op internaat. Ik ging naar het stadion om alle wedstrijden te zien omdat ik ballenjongen was. Het was een droom om daar te zijn."

"Maar ik denk dat het me mentaal en qua carrière goed heeft gedaan om weggestuurd te worden bij Standard", zegt hij tegen Sudinfo. "Bij OH Leuven kon ik mezelf herontdekken in een wat gezondere omgeving, met minder rivaliteit. Bij Standard was ik een ander persoon. In Leuven kwam ik weer tot leven, het was aangenamer."

Overstap van Standard naar OH Leuven was niet vanzelfsprekend

De overstap van Luik naar Leuven was niet vanzelfsprekend, maar hij ziet deze verandering positief: "Bij Standard had ik al mijn vrienden en mijn school. Van de ene dag op de andere krijg je te horen dat je weg moet. Het is niet makkelijk om alles te veranderen. Maar ik kon me makkelijk aanpassen in Leuven, omdat ik daar al een vriend had. Dat hielp me om het in mijn hoofd te zien als een nieuw avontuur. Ik ben blij dat ik daar mijn ontwikkeling heb afgerond."

Hij legt de reden van zijn vertrek uit: "Elk jaar zijn er evaluaties. Er komen nieuwe spelers en er moet wat ruimte worden gemaakt. Ze maken een selectie. Bij Standard was dat belangrijker dan bij andere clubs. Er kwamen meer spelers bij, en daardoor vertrokken er ook meer. Dat jaar was het mijn beurt. Maar weggestuurd worden, is misschien wel het beste wat me is overkomen."

Bart Vandenbussche