Van Anderlecht-jeugd tot publiekslieveling in Nederland: "Ik wist niet goed wat ik moest doen"

Tot voor kort kenden maar weinig mensen buiten België de naam Mathis Suray. Maar na zijn topprestaties tegen Aston Villa en Excelsior wordt de 23-jarige flankspeler van Go Ahead Eagles plots toegezongen in De Adelaarshorst.

“Ik wist niet goed wat ik moest doen toen de fans mijn naam zongen", lacht hij. “Mijn ploegmaats hebben me gewoon naar voren geduwd. Ongelooflijk moment.” 

De voorbije week was zonder twijfel de mooiste uit zijn loopbaan. Twee goals tegen Excelsior, en daarvoor dat prachtige doelpunt tegen Aston Villa. “Dat was een van mijn beste goals ooit", zegt Suray trots in het Algemeen Dagblad. “Tegen zo’n grote club, met zo’n toptrainer als Unai Emery… dat gaf me een geweldig gevoel. Wat een week.”

Geen fatbike

Toch is Suray de bescheidenheid zelve gebleven. De Belg, geboren in Charleroi, verplaatst zich nog altijd gewoon per stadsfiets door Deventer. “Geen dure fatbike, gewoon een simpele fiets", vertelt hij lachend. “Ik had ooit een rood-gele, maar die werd gestolen op Koningsdag. Nu hou ik het bij iets minder opvallends.”

Die nuchterheid kenmerkt hem. Ook toen hij nog vaak op de bank zat, verloor hij nooit zijn rust. Zijn oud-trainer Paul Simonis herinnert het zich goed: “Ik zei hem soms dat hij niet in de basis stond, maar hij antwoordde: ‘Trainer, als ik u was, zou ik ook niet schuiven. U lijkt wel gek.’ Zo iemand gun je alles. Hij heeft ze op een rijtje.”

Verliefd op Go Ahead Eagles

Voor hij naar Deventer kwam, was Suray aanvoerder bij FC Dordrecht. In zijn laatste seizoen in de Keuken Kampioen Divisie scoorde hij dertien keer, niet slecht voor iemand die zogezegd ‘moeite had met scoren’. Dat leverde hem interesse op van meerdere Eredivisieclubs, maar hij koos bewust voor Go Ahead Eagles. “Het verhaal van de club en René Hake sprak me aan. Ik was er een beetje verliefd op geworden", geeft hij toe.

Zijn voetballersbloed heeft hij niet van vreemden. Zijn vader, Olivier Suray, speelde zelf voor Anderlecht en Sporting Charleroi, al ging zijn WK-droom in 1994 in rook op door een blessure. Mathis leerde daar één les uit: rustig blijven en doorgaan. En dat doet hij, nu als linksbuiten bij Go Ahead Eagles. Of hij liever op het middenveld speelt? Suray glimlacht: “De trainer zou wel gek zijn om iets te veranderen.”

Johan Walckiers