Feest in Luik, barsten in de relatie Garcia-media: "Een onnodige strijd die hij moeilijk kan winnen"

Rudi Garcia presenteerde zich na de 7-0-zege tegen Liechtenstein als een coach die zijn missie voltooid heeft. Tussen de lijnen klopte hij zichzelf opvallend op de borst voor het bereiken van de vooropgestelde doelen. 

Zijn boodschap was duidelijk: ondanks de wisselvallige campagne heeft hij gebracht wat hem gevraagd werd. Dat zelfbewust optreden contrasteert echter fel met de kritiek die hem de laatste maanden heeft achtervolgd.

De sfeer is niet echt ontspannen

Die kritiek lijkt Garcia duidelijk te hebben geraakt. Het feit dat hij na de match niet met VTM wilde praten, is veelzeggend. Een bondscoach die net kwalificatie afgedwongen heeft, maar toch de nationale zender links laat liggen, stuurt een signaal. Het toont dat zijn relatie met bepaalde media ernstig onder druk staat. De sfeer is dus allesbehalve ontspannen, een opvallend spanningsveld op een moment dat feestelijkheid de boventoon zou moeten voeren.

Sportief gezien deed België dinsdag wat het moest doen: zich met een klinkende zege verzekeren van een ticket voor het WK 2026. Zeven grote toernooien op rij bevestigen de status van de Rode Duivels als vaste waarde op het mondiale podium. Maar dat succes verhult niet dat deze kwalificatiecampagne zelden overtuigde. Het was pas op de slotspeeldag dat de beslissing viel, iets wat we al jaren niet meer gezien hadden.

Garcia wil zelf de controle houden

Het gelijkspel in Kazachstan blijft daarbij een kantelpunt. De 1-1 in Astana was het resultaat van een slap optreden en legde de structurele problemen van deze campagne bloot. De groep was op papier niet van topniveau, maar de Duivels slaagden er zelden in dominantie te tonen. Dat Garcia niet al te diep wil ingaan op die wisselvalligheid en zegt dat het “voor een balans nog te vroeg is”, toont dat hij liever controle houdt over het narratief.

Tegelijk profileert Garcia zich als de man die de ploeg weer heeft opgeladen. “Ik wou twaalf miljoen Belgen verenigen en ik denk dat ik daarin geslaagd ben”, zei hij. Die uitspraak straalt ambitie uit, maar ook een zekere zelfverzekerde symboliek: hij wil niet enkel sportieve resultaten claimen, maar ook morele en emotionele verdiensten. Dat is een coach die niet alleen een kwalificatie verkoopt, maar ook leiderschap en identiteit.

Contrast tussen zelfbeeld en perceptie van de buitenwereld is groot

Het benadrukken van de moeilijkheden waarmee hij bij zijn aantreden werd geconfronteerd, past in datzelfde patroon. Zijn verwijzing naar een ploeg “op de knieën”, de nabijheid van degradatie in de Nations League, en het verlies van de status als wereldnummer één creëert een verhaal waarin hij de ploeg stabiliteit en richting heeft teruggegeven. Door te zeggen dat anderen dachten dat deze groep “makkelijk” zou zijn, zet hij zichzelf neer als degene die de realiteit wél juist inschatte.

Toch blijft het contrast tussen zijn zelfbeeld en de perceptie in de buitenwereld groot. De sportieve realiteit – kwalificatie verzekerd – staat naast een brozere vertrouwensband met sommige media en een publiek dat niet altijd overtuigd is. Een onnodige strijd en eentje die hij moeilijk kan winnen.

Garcia heeft zijn doelen gehaald, maar de manier waarop hij nu communiceert, verraadt dat hij de kritiek niet heeft losgelaten. Dat maakt deze kwalificatie minder eenduidig feestelijk dan de 7-0-score doet vermoeden.

Johan Walckiers