Spelers en coach moeten komende weken gulden middenweg vinden

Bij KV Oostende danken ze de goden nog steeds voor de negen onverwachte punten tegen Anderlecht en AA Gent. Zonder die waren ze nu veroordeeld geweest. Maar toch zitten ze aan de Kust met een ei in hun broek.

Het spel rechtvaardigt immers niet al te veel optimisme. Nu Cercle Brugge onder Bernd Storck stilaan op kruissnelheid geraakt, worden het nog vier zenuwslopende matchen. De druk, die heel even verdwenen was, is in alle hevigheid terug.

Kwalitatief is de kern niet de sterkste, dat weten ze ook bij de Kustjongens. Na het opstappen van Käre Ingebrigtsen haalde Oostende degradatiespecialist Dennis van Wijk binnen, om voor het schokeffect te zorgen. Ingebrigtsen werd door zijn spelers geloofd omdat hij hen een bepaalde vrijheid gaf op het veld.

Nooit rustig

De schok kwam er dus inderdaad toen Van Wijk zijn methodes introduceerde. De Nederlander hamert op discipline en organisatie. Van veel vrijheid naar een keurslijf en daar hadden verschillende spelers het moeilijk mee.

Al de commotie die er naast het veld was, speelde natuurlijk ook zijn rol. Toen de financiële situatie precair was, zaten veel spelers met hun toekomst in hun hoofd. Het is eigenlijk nooit rustig geweest aan Zee. Nu is er weer dat tumult rond voorzitter Frank Dierckens. En hoewel het niks met de club te maken heeft, staat het toch weer op de sportpagina's te lezen.

Oostende zal grote mentale weerbaarheid moeten laten zien de komende weken. Vooral de spelers en hun coach zullen een gulden middenweg moeten vinden. Want momenteel is het te gecrispeerd. De boel achteraan gesloten houden en de ballen naar voor rammen, dat vinden er velen maar niets. Er komt ook zo weinig gevaar uit voort. 

Johan Walckiers